In het kader van de opening van Zaal AthenA en de onthulling van het werk ‘München’ van Luc Tuymans, hebben de leerlingen van zowel het Atheneum als de! Kunsthumaniora gewerkt rond identiteit en De Maagd van Antwerpen. Luc Tuymans is in beide scholen een lezing gaan geven als opstart voor zijn project in de feestzaal. Geïnspireerd en in gang gezet door Luc Tuymans werkten de leerlingen uiteenlopende kunstwerken en installaties uit. In de ruimtes rond Zaal Athena is de tentoonstelling van de leerlingen van de! Kunsthumaniora nog te zien tot en met 14 september. Op 14 september tonen de leerlingen van het Koninklijk Atheneum eveneens opnieuw hun kuntwerken.
Dubbele identiteit en het wisselen van identiteit zijn fenomenen die we op school ervaren. Heel wat leerlingen worstelen met verschillende identiteiten. Zijn ze Turks, Marokkaans, zijn ze Vlaming of zijn ze moslim? De meest stabiele identiteit lijkt voor hen die van de religie te zijn, niet eens de traditionele islam van hun ouders, maar een digitale islam die wordt verspreid via het internet en die daarom collectief verbindend is.
Wij merken dat onze leerlingen op zoek zijn naar stabiliteit, iets wat ze moeilijk vinden in de wirwar van identiteiten die hen wordt aangereikt. In al die identiteiten spelen verschillende regels, die elkaar vaak tegenspreken. Stabiliteit vind je dan ook het makkelijkst waar de regels duidelijk en strikt zijn. Zo creëer je een soort stabiele coating, een cosmetische identiteit die al je twijfels en angsten lijkt weg te nemen. Maar die laag verhindert ook het debat. Want elke kritiek op die religieuze identiteit kan worden vertaald als een persoonlijke aanval. Terwijl religiekritiek uiteraard niet persoonlijk is. Ze helpt mensen uit verschillende levensbeschouwingen om met elkaar te kunnen praten en onderlinge conflicten op te lossen.
Levensbeschouwelijke kentekens hebben niet zoveel te maken met wie je zelf bent, maar met de groep waartoe je wil behoren. Wij hebben in 2009 een verbod op levensbeschouwelijke kentekens uitgevaardigd. Door dat symbool weg te nemen, is de identiteitsvorming van jongeren veel dichter bij hun eigen persoonlijkheid komen te liggen. Het gaat niet meer om de ontwikkeling van een soms opgelegde culturele identiteit. Kiezen voor een levensbeschouwing of een religie is prima, maar het is een keuze. Je religie is een zingevingssysteem; het vertelt niet wie je bent. Het kan deel uitmaken van je identiteit, dat is zeker. Maar het is niet je hele identiteit. En als je eigen identiteitsontwikkeling daardoor in het gedrang komt, dan is er een probleem. Door het symbool weg te nemen, is er meer vrijheid ontstaan, zowel op persoonlijk als op levensbeschouwelijk vlak. (Tekst naar Karin Heremans)